Historia: Kalendarium Legii (21 lipca) - Ośmiu wspaniałych z Moskwy

Jan Kowalczyk urodził się 18 grudnia 1941 roku w Drogomyślu. Starszy chorąży sztabowy uprawiał jeździectwo (był zarówno zawodnikiem, jak i trenerem). Jego sportowa kariera trwała aż 36 lat – od 1955 do 1991 roku. Brał udział w zawodach jeździeckich na hipodromach całego świata. Wygrał aż 650 konkursów – w skokach przez przeszkody oraz Wszechstronnym Konkursie Konia Wierzchowego (WKKW). 17 razy zdobywał tytuł Mistrza Polski, trzykrotnie był wicemistrzem kraju. Tyle samo razy startował w letnich IO (1968, 1972 i 1980). Na igrzyskach olimpijskich w Moskwie w roku 1980 został mistrzem olimpijskim w konkurencji skoków przez przeszkody na koniu Artemor (w konkursie indywidualnym i wicemistrzem w zawodach drużynowych).

Sprinter i lekkoatleta Marian Woronin urodził się 13 sierpnia 1956 roku w Grodzisku Mazowieckim. Jest kawalerem Orderu Odrodzenia Polski oraz Orderu Uśmiechu. Legionista jest wicemistrzem olimpijskim z Moskwy (1980) i mistrzem Europy z Pragi (1978) w sztafecie 4 x 100 metrów, brązowym medalistą mistrzostw Europy w biegu na 100 m z Aten (1982), rekordzistą Europy w biegu na 100 m, wielokrotnym zwycięzcą halowych mistrzostw Europy na 50 i 60 m, zawodów w ramach Pucharu Świata i Europy, a także 15-krotnym mistrzem Polski w biegach na 100 m, 200 m oraz sztafecie 4 x 100 m. Pełnił także funkcję prezesa Fundacji Polskiej Lekkiej Atletyki. „W jego rekordowym biegu na 100 m zegar wskazał dokładny pomiar 9,992. Zgodnie z przepisami IAAF dotyczącymi zaokrąglania czasu, oficjalnie uznany został czas 10,00 s” – czytamy w Wikipedii. W swojej karierze reprezentował barwy Znicza Pruszków, Polonii Warszawa oraz Legii Warszawa.

Z kolei jeździec Marian Kozicki przyszedł na świat 5 kwietnia 1941 roku w Brodach. Jest srebrnym medalistą olimpijskim z Moskwy (1980), mistrzem (1972), dwukrotnym I wicemistrzem (1965, 1971) oraz dwukrotnym II wicemistrz Polski w konkurencji skoków przez przeszkody (1962, 1970). „Marian Kozicki był synem Stanisława i Cecylii Batura, ukończył szkołę podstawową i po odbyciu zasadniczej służby wojskowej został żołnierzem zawodowym (st. chor.) oraz instruktorem jeździectwa. Jeździectwo uprawiał początkowo w Posadowie (1955), pod okiem J. Stróżyńskiego, a następnie w Sierakowie i w barwach LZS Cwał Poznań (do 1961 r.). W 1980 roku wystartował na letnich igrzyskach olimpijskich w Moskwie” – czytamy w Wikipedii. Legionista był także 51-krotnym uczestnikiem Pucharu Narodów (sześć zwycięstw), zwyciężył także w Grand Prix podczas CSIO w Sopocie w roku 1988. W 1999 roku podczas startu w kolejnych mistrzostwach Polski zakończył karierę sportową. Został odznaczony złotym i srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe.

Czesław Lang to kolejny reprezentant naszego Klubu podczas IO w Moskwie. Urodził się 17 maja 1955 w Kołczygłowach. Kolarz torowy i szosowy był w swojej bogatej karierze wicemistrzem olimpijskim (1980) oraz dwukrotnym medalistą szosowych mistrzostw świata. Po zakończeniu kariery prężnie działa w kolarskiej branży, jest m.in. organizatorem corocznego Tour de Pologne UCI World Tour, a także Tour de Pologne Amatorów, Skandia Maraton Lang Team oraz Tauron Lang Team Race. Pierwszy znaczący sukces w swojej karierze osiągnął w roku 1977, kiedy to wraz z Tadeuszem Mytnikiem, Mieczysławem Nowickim oraz Stanisławem Szozdą zdobył brązowy medal w drużynowej jeździe na czas (MŚ w San Cristobal). W tej samej konkurencji polska drużyna (Witold Plutecki, Stefan Ciekański, Jan Jankiewicz i Czesław Lang) zdobyła srebrny medal podczas MŚ w Valkenburgu (1979). Czesław Lang wywalczył także wspomniany srebrny krążek w wyścigu ze startu wspólnego na IO w Moskwie (1980) – wyprzedził go reprezentant gospodarzy Siergiej Suchoruczenkow (na tych samych IO zajął też czwarte miejsce w drużynowej jeździe na czas). Oprócz tego jest wielokrotnym mistrzem Polski oraz zwycięzcą Tour de Pologne (1980).

Inny olimpijczyk-legionista Marian Sypniewski przyszedł na świat 30 kwietnia 1955 roku w Bydgoszczy. Szermierz jest dwukrotnym medalistą olimpijskim we florecie, a także mistrzem świata. Wychowanek Gwiazdy Bydgoszcz większość swej sportowej kariery spędził w Legii. Jest trzykrotnym indywidualnym mistrzem Polski (1982, 1986, 1988) oraz sześciokrotnym w drużynie (1982, 1984 1985, 1986, 1987, 1989). Sypniewski był uczestnik trzech olimpiad. „W roku 1980 w Igrzyskach Olimpijskich w Moskwie wraz z Adamem Robakiem, Bogusławem Zychem i Lechem Koziejowskim wywalczył brązowy medal w turnieju drużynowym floretu, wygrywając w meczu o trzecie miejsce z NRD. Podczas tych samych igrzysk wziął również udział w turnieju drużynowym szablistów, w którym zajął czwarte miejsce. W roku 1988 w Seulu w konkurencji drużynowej floreciści w składzie Leszek Bandach, Waldemar Ciesielczyk, Piotr Kiełpikowski, Sypniewski i Bogusław Zych zajęli piąte miejsce. W turnieju indywidualnym odpadł w pierwszej rundzie walk bezpośrednich. Dużo lepiej zaprezentował się w kolejnych igrzyskach w Barcelonie (1992). Indywidualnie zajął szóste miejsce, natomiast polska drużyna po porażce w półfinale z Kubą pokonała w walce o trzecie miejsce Węgrów, zdobywając brązowy medal” – czytamy w Wikipedii. Marian Sypniewski wywalczył również tytuł mistrza świata w drużynie (1978), oraz dwa brązowe medale MŚ (1983 – indywidualnie i 1993 – drużynowo 1993). W latach 1975-1992 aż 27 razy brał udział w finałach zawodów o Puchar Świata.

Szermierz i florecista Bogusław Zych – urodzony 10 grudnia 1951 w Warszawie (zmarł 3 kwietnia 1995 roku w Naprawie k/Rabki) – był dwukrotnym uczestnikiem IO (w 1980 i 1988 roku). W Moskwie w konkursie drużynowym wraz z Lechem Koziejowskim, Adamem Robakiem i Marianem Sypniewskim wywalczył brąz. Na IO w Seulu wziął udział w turnieju drużynowym we florecie oraz szpadzie. Drużynowy mistrz świata z 1978 roku największy sukces w walkach indywidualnych odniósł w roku 1991 – zajął trzecią lokatę w ME w Wiedniu. Po zakończeniu kariery został trenerem. 3 kwietnia 1995 roku zginął w wypadku samochodowym w Naprawie.

Z kolei pięściarz Kazimierz Szczerba urodził się 5 marca 1954 roku w Ciężkowicach. Dwukrotny medalista olimpijski walczył w barwach Hutnika Kraków oraz Legii Warszawa (1970–1988). W czasie igrzysk olimpijskich w Montrealu (1976) zdobył brązowy medal w wadze lekkopółśredniej. Tego samego koloru krążek zdobył także w Moskwie (1980) w wadze półśredniej. Trzykrotnie uczestniczył w mistrzostwach Europy w wadze lekkopółśredniej (1975, 1979 i 1981). Zdobył brązowy medal podczas III Mistrzostw Europy Juniorów w Kijowie (1974). Był czterokrotnym mistrzem Polski – w wadze lekkopółśredniej (1976, 1979) oraz półśredniej (1984, 1985). Zdobył także tytuł wicemistrza w latach 1975, 1977 i 1980 (w wadze lekkopółśredniej) oraz w wadze półśredniej (1987), zwyciężył również w Turnieju im. Feliksa Stamma (1977). W 1988 roku po zakończeniu kariery zawodniczej został szkoleniowcem. Obecnie jest trenerem sekcji bokserskiej CWKS Legia.

Jego kolega z ringu, brązowy medalista IO z Moskwy (1980), Krzysztof Kosedowski urodził się 12 grudnia 1960 roku w Tczewie. Legionista czterokrotnie zdobywał tytuł mistrza Polski – w latach 1980, 1981 i 1985 (w 1984 był wicemistrzem) w wadze piórkowej i w 1986 w wadze lekkiej. W swojej karierze reprezentował barwy Wisły Tczew (1975-1976), Stoczniowca Gdańsk (1977-1978) i Legii Warszawa (1979-1989). Po zakończeniu kariery został trenerem oraz kierownikiem sekcji bokserskiej Legii.