Historia: Kalendarium Legii (10 grudnia): Złoty gol Apostela i zwycięstwo z Galatasaray

W sezonie 1964/1965 legioniści legioniści w 2. rundzie rozgrywek o Puchar Zdobywców Pucharów toczyli zacięte boje z Galatasaray Stambuł. O ostatecznym triumfie Wojskowych zdecydowało dopiero trzecie spotkanie z „Galatą”, które odbyło się na neutralnym terenie – w stolicy Rumunii Bukareszcie. W pierwszym spotkaniu w Warszawie legioniści pokonali Turków 2:1 po dwóch trafieniach Jacka Gmocha, a zwycięski gol padł chwilę przed zakończeniem spotkania. W rewanżowej potyczce w Stambule gospodarze wygrali 1:0. Wówczas remis 2:2 w dwumeczu oznaczał dodatkowe spotkanie. Legia, po golu Henryka Apostela w 14. minucie trzeciego meczu, zwyciężyła 1:0 i awansowała do ćwierćfinału europejskich rozgrywek.

„Zdobywając Puchar Polski (główne zdjęcie z meczu finałowego o PP na Stadionie Dziesięciolecia - przyp. red.) jedenastka piłkarskiej Legii reprezentowała Polskę w rozgrywkach o Puchar Zdobywców Pucharów. Jej przeciwnikiem była drużyna Admiry Wiedeń. Wojskowi po dobrej grze, wygrywając w Wiedniu (2 września 1964 roku 3:1, bramki: Brychczy i Żmijewski – dwie) i w Warszawie (23 września 1:0, bramka Brychczy), tym samym zostali pierwszą drużyną z Polski, która awansowała do drugiej rundy europejskich pucharów. Kolejnym pucharowym rywalem Legii był turecki zespół Galatasaray Stambuł, z którym by awansować do dalszej fazy rozgrywek PZP, legioniści stoczyli trzy mecze: kolejno wygrywając w Warszawie (2:1), przegrywając w Stambule (0:1) i wygrywając (1:0) na neutralnym terenie w Bukareszcie. Kiedy poznano przeciwnika Legii w ćwierćfinale rozgrywek o PZP, którym okazał się silny niemiecki zespół TSV 1860 Monachium, działacze przeczuwali koniec pucharowej przygody. I mieli rację” – czytamy o meczach podopiecznych Virgila Popescu na historycznych stronach NL.

10 grudnia 1964 r., Bukareszt, 2. runda PZP

Legia Warszawa – Galatasaray Stambuł 1:0 (1:0)

Bramka: Apostel (14)

Legia: Penconek – Trzaskowski, Mahseli, Piechniczek, Korzeniowski – Żmijewski, Gmoch, B. Blaut, Frąckiewicz – Brychczy, Apostel

Galatasaray: Seren – Sel, Berman, Berkman, Yurur – Kutver, Erdem, Dogangun, Oktay – Koken, Aytac

Sędziował: N. Mihailescu (Rumunia), Widzów: 5000

***

Władysław Soporek urodził się 10 grudnia 1927 roku w Grodzisku Mazowieckim (zmarł 25 października 1986 roku w Łodzi). Karierę rozpoczął w roku 1937 w zespole TUR Grodzisk. W latach 1938-1948 występował w Pogoni Grodzisk, a potem przez dwa sezony w Lubliniance. W roku 1950 trafił na Łazienkowską. Napastnik imponował spokojem w grze i rozwagą w wykańczaniu sytuacji – w 17 występach z „eLką” na piersi strzelił dziewięć goli. Do bramki przeciwnika trafiał w sześciu kolejnych meczach, co jest wyczynem raczej niespotykanym.

W drużynie z Łazienkowskiej zadebiutował 19 listopada 1950 roku w meczu z Lechem Poznań (ostatni występ zaliczył 28 września 1952 roku – z Polonią w Bytomiu). Rozegrał dwa mecze w reprezentacji Polski, debiutując w meczu z Bułgarią 29 września 1957 roku. Po wyjeździe z Warszawy reprezentował barwy ŁKS-u Łódź (zdobył z tym zespołem mistrzostwo Polski '58 oraz tytuł króla strzelców, a rok wcześniej strzelił jedną z bramek w meczu otwarcia Camp Nou z Barceloną) oraz Startu Łódź. Po zakończeniu kariery piłkarskiej pracował jako trener m.in. Startu i Concordii Piotrków Trybunalski.