Historia: Kalendarium Legii (12 października): Piłkarz nie do zdarcia

Łukasz Surma urodził się 28 czerwca 1977 roku w Krakowie. Jest wychowankiem miejscowej Wisły, w której występował w latach 1995-1998 (w ekstraklasie zadebiutował w jej barwach w wielu 19 lat 27 lipca 1996 roku w spotkaniu 1. kolejki sezonu 1996/1997 z GKS Bełchatów – obecny sezon jest więc jego 20. w karierze). Latem 1998 roku trafił do Ruchu Chorzów, w którym przez cztery sezony zagrał 116 meczów i strzelił sześć goli. W roku 2002 z ulicy Cichej w Chorzowie przeniósł się na ulicę Łazienkowską w Warszawie.

Zadebiutował 11 września 2002 roku w spotkaniu ze stołecznym Okęciem. W barwach Legii specjalista od tzw. „czarnej roboty” na murawie rozegrał 165 meczów i strzelił osiem goli. Przez pięć lat był także kapitanem drużyny. W warszawskim zespole występował na pozycji defensywnego pomocnika. W sezonie 2005/2006 wywalczył z drużyną mistrzostwo Polski. W lipcu 2007 roku zakończył swoją przygodę z Legią i podpisał dwuletni kontrakt z izraelskim Maccabi Hajfa, skąd po rozegraniu... jednego meczu podpisał kontrakt z Bene Sachnin. Po kolejnym sezonie przeniósł się do austriackiej Admiry Wacker Modling.

W przerwie zimowej sezonu 2008/2009 wrócił do Polski i zasilił Lechię Gdańsk. Odszedł po zakończeniu sezonu 2012/2013 i ponownie został zawodnikiem Ruchu Chorzów. Potem występował jeszcze w Watrze Białka, w której latem 2018 roku zakończył piłkarską karierę. Jest pierwszym zawodnikiem w historii polskiej ligi, który rozegrał przynajmniej po sto meczów ligowych w trzech różnych klubach. Jest także rekordzistą pod względem występów na najwyższym szczeblu rozgrywek – ma ich na swoim koncie 523 (a w sumie 605). W kadrze Polski zadebiutował 12 października 2002 roku w spotkaniu el. do Euro 2004 z Łotwą w Warszawie. W reprezentacji zagrał jak dotąd pięciokrotnie.

„Gdzie by nie grał, prędzej czy później zostawał kapitanem. Krakus, wychowanek Wisły, następnie gracz Ruchu, w końcu Legii, w której spędził pięć sezonów. Piłkarz nie do zdarcia, zawsze gotowy do gry. Przy Łazienkowskiej był w grupie trzymającej władzę w drużynie. Przyjaźnił się z Markiem Saganowskim, Piotrem Włodarczykiem, Marcinem Burkhardtem. Po nieudanym sezonie 2006/07 musiał odejść – klub nie wiązał z nim przyszłości, a kibice widzieli w nim jednego z winnych niepowodzeń drużyny. Wyjechał do Izraela, potem miał epizod w Austrii, by znowu zagrać w Polsce. Najpierw 4,5 roku w Lechii, a następnie w Ruchu” - pisali o Surmie w 2016 roku autorzy Księgi Stulecia Legii.

***

 
Z kolei 12 października 1966 roku, w rewanżowym spotkaniu w ramach 1/16 rozgrywek o PZP z Chemie Lipsk legioniści zremisowali 2:2 i odpadli z dalszych gier. Bramki dla drużyny Jaroslava Vejvody zdobyli Wiesław Korzeniowski i Janusz Żmijewski. W pierwszym spotkaniu Wojskowi ulegli rywalom 0:3.

***

12 października 1969 roku piłkarz Legii Kazimierz Deyna strzelił dwa gole dla reprezentacji Polski w meczu z Luksemburgiem (5:1). W spotkaniu tym zadebiutował inny legionista – Władysław Stachurski, który w kadrze rozegrał ogółem osiem meczów (jeden gol).

***

W trakcie obchodów 60-lecia klubu – 12 października 1976 roku – po meczu oldbojów Legii z Polonią Warszawa, na boisku pojawił się pierwszy zespół Wojskowych, który zmierzył się z Duklą Bańska Bystrzyca (4:2).

***

Natomiast 12 października 2010 roku obrońca Legii Artur Jędrzejczyk zadebiutował w kadrze Polski w spotkaniu z Ekwadorem (2:2).