Historia: Kalendarium Legii (16 listopada): Solnica - legionista z Łukowa

Prawy pomocnik lub napastnik Wojskowych Dariusz Solnica przyszedł na świat 16 listopada 1975 roku w Łukowie. Jest wychowankiem Orląt Łuków, gdzie grał w latach 1990-1993 i zapowiadał się wówczas na piłkarza dużego formatu. Z rodzinnego miasta w 1994 roku przeniósł się na dwa lata do podwarszawskiego Piaseczna, skąd w sezonie 1994/1995 trafił do stołecznej Polonii.

W 1996 roku – w wieku 21 lat – podpisał kontrakt z Legią. W drużynie zadebiutował 28 lipca w spotkaniu z Amiką we Wronkach. W sezonie 1996/1997 zdobył z zespołem krajowy puchar oraz Superpuchar. Ogółem w barwach klubu z Łazienkowskiej wystąpił w 69 meczach, w których zdobył sześć bramek. Najlepszy okres gry zanotował właśnie w swoim pierwszym sezonie w barwach Wojskowych, kiedy był podstawowym zawodnikiem – trafił wówczas nawet do młodzieżowej reprezentacji Polski, gdzie występował w linii pomocy wraz z Markiem Citko.

W miarę upływu czasu nie wytrzymywał trudów konkurencji (w ofensywie podstawowy duet tworzyli wówczas Marcin Mięciel i Cezary Kucharski), grał więc często w rezerwach, bądź był wypożyczany do innych klubów (m.in. w 1998 roku do KSZO Ostrowiec Świętokrzyski). W sumie do Legii wracał z wypożyczeń aż pięciokrotnie. Ostatnie spotkanie w barwach stołecznej drużyny rozegrał 16 października 2002 roku – z RKS Radomsko.

Później – nie licząc powrotów do Warszawy – występował kolejno w Pogoni Szczecin, Lechu Poznań, Odrze Opole, KSZO Ostrowiec Świętokrzyski, Górniku Łęczna, Aluminium Konin, Tłokach Gorzyce, Szczakowiance Jaworzno, Piaście Gliwice i Orlętach Łuków.

***

16 listopada 1956 roku piłkarz Legii Ernest Pol zdobył bramkę dla reprezentacji Polski w towarzyskim spotkaniu z Turcją (1:1). Z kolei 16 listopada 1985 roku zwycięskiego gola dla kadry narodowej – w meczu z Włochami (1:0) – zdobył inny legionista Dariusz Dziekanowski.