Historia: Kalendarium Legii (18 grudnia): Krótka ale treściwa kariera legionisty Małkiewicza

Do mistrzowskiej Legii Jan Małkiewicz trafił w glorii niezwykle utalentowanego napastnika. Przyszedł na świat 18 grudnia 1947 roku w Wiechowie. Piłkarską karierę rozpoczął jako czternastolatek w juniorach Stali Nysa, z którą w 1964 roku podpisał pierwszy profesjonalny kontrakt. W ekstraklasie zadebiutował w roku 1965 w barwach Odry Opole, w której był podstawowym napastnikiem. W Odrze grał przez cztery sezony – rozegrał w niej ponad 60 meczów i strzelił 13 bramek.

W roku 1969 Małkiewicz trafił na Łazienkowską. W barwach Wojskowych zadebiutował 16 listopada 1969 roku, w przegranym wyjazdowym spotkaniu ligowym z Polonią Bytom (2:3). Z legionistami zdobył mistrzostwo Polski w sezonie 1969/1970, a także doszedł do ćwierćfinału oraz półfinału rozgrywek o Puchar Europy w latach 1970-1971. Ostatni raz w barwach stołecznego klubu zagrał 24 września 1971 roku – w wyjazdowym meczu o Puchar Polski z Gwardią Olsztyn (2:0). W sumie w Legii rozegrał 52 spotkania i strzelił 11 goli, będąc zazwyczaj piłkarzem rezerwowym. Przed rewanżowym meczem z Feyenoordem Rotterdam w rozgrywkach o Puchar Europy został zamieszany w „aferę dewizową” na Okęciu, która zamknęła mu drogę do reprezentacji Polski oraz wyjazdu zagranicę i spowodowała przeniesienie z Legii do milicyjnej wówczas Gwardii Warszawa.

„Bez twardych dowodów, dostałem sześć wyroków w zawieszeniu. Miałem zakaz gry w Legii, reprezentacji oraz wyjazdu za granicę. (...) Jedynym dowodem w sprawie była złota bransoletka, którą rzeczywiście przywiozłem do kraju i sprzedałem w Warszawie mojej znajomej, modelce. Złota jednak nie przemycałem. Może to wina mojego charakteru? Pamiętam, że prokuratorowi nie spodobał się mój upór. Na przesłuchaniu nikt nie chciał poznać mojej wersji zdarzeń, kazano mi mówić, jak szmuglowałem i sprzedawałem złoto. Rzekomo komuś w Opolu, gdzie kilka lat wcześniej grałem w barwach Odry. Odpowiedziałem mu, że skoro wie lepiej, to chyba nie ma sensu, żebym zeznawał” – wspominał reperkusje afery na Okęciu w rozmowie z portalem sportowahistoria.pl Jan Małkiewicz. „Odra Opole czekała już na mój powrót, śląskie drużyny chciały mnie kupić, podobnie jak szczecińska Pogoń. Nie przesadzę, jeśli powiem, że pół ligi było zainteresowane moją osobą. Pół roku wcześniej Legia wykupiła moją kartę zawodniczą z Odry. Już w trakcie sprawy dowiedziałem się, że moje dni na Łazienkowskiej były policzone. Kierownictwo klubu zaoferowało moją kartę zawodniczą Gwardii, co akurat było mi na rękę. Zżyłem się z Warszawą, a moja żona studiowała na tutejszym uniwersytecie. Nie chciałem kolejnej przeprowadzki” – kontynuował były legionista. Na Racławickiej występował do 1975 roku. Kolejnymi klubami w karierze „Daniela” były: Stal Rzeszów, VfL Hamm/Sieg 1883 oraz Unia Skierniewice, w której w roku 1983 zakończył piłkarską karierę. Później był jeszcze m.in. prezesem Marymontu Warszawa.

***

18 grudnia 1966 roku w Dębicy urodził się Leszek Pisz. Jeden z najlepszych pomocników w historii Legii występował przy Łazienkowskiej w latach 1986-1991 oraz 1993-1996. W 285 występach strzelił 62 gole. Jego sylwetkę przedstawiliśmy we wcześniejszych odcinkach naszego cyklu.

***

Z kolei 18 grudnia 1973 roku w wieku 59 lat zmarł w Warszawie były prezes Legii Zygmunt Duszyński.