Historia: Kalendarium Legii (22 października): Pucharowy triumf nad Interem

„Inter na Łazienkowskiej! – to hasło znowu obowiązuje piłkarską Warszawę” – pisał Przegląd Sportowy po tym, jak w drugiej rundzie o Puchar UEFA legioniści ponownie trafili na drużynę z Mediolanu (mierzyli się z nią w dwumeczu już rok wcześniej). W pierwszym spotkaniu w Warszawie, 22 października 1986 roku, 22 tysiące kibiców zgromadzonych na trybunach Stadionu Wojska Polskiego i miliony zasiadających przed telewizorami, było świadkami sensacji na skalę Europy – Legia wygrała z ekipą Giovanniego Trapattoniego 3:2, po trafieniach Witolda Sikorskiego, Dariusza Dziekanowskiego i Jana Karasia.

„Dla Legii Warszawa mecze z mediolańczykami to element historii. Pokazuje to trochę biedę naszej piłki, bo w obu przypadkach (jak już wspomniał powyżej trener Jerzy Engel) polski klub dwumecze przegrywał. Pozostał nam fakt, że w ogóle Polacy mogli zmierzyć się z gwiazdami europejskiego formatu. Jednak – jak to z nami, Polakami bywa – pięknie potrafimy przegrywać. Sprawa awansu potoczyłaby się być może inaczej, gdyby nie znakomity rezerwowy w szeregach naszych rywali – Pietro Fanna. W 1985 roku strzelił Legii gola w 109. minucie meczu – zatem Inter wygrał wtedy dwumecz skromnym rezultatem 1:0. W 1986 roku Legia wygrała u siebie 3:2, jednak w rewanżu straciła bramkę pod koniec pierwszej połowy. Fanna i tym razem dał swojej drużynie drugą wygraną. Jeden z legionistów – Andrzej Sikorski – w 62. minucie dostał czerwoną kartkę i polski zespół nie miał już szans odrobić strat” – pisze o konfrontacji legionistów z Włochami portal retrofutbol.pl.

Warto dodać, że ówczesna drużyna Interu, to w dużej części mistrzowie świata z reprezentacją Włoch z 1982 roku. „Walter Zenga, Franco Baresi, Daniel Passarella, Giuseppe Bergomi, Marco Tardelli, Alessandro Altobelli, Klaus Rummenigge – od tych nazwisk mogło się zakręcić w głowie. Legia też miała gwiazdy, tylko że w stonowanym, polskim wydaniu: Jacek Kazimierski, Dariusz Kubicki, Jarosław Araszkiewicz, Dariusz Wdowczyk, Jan Karaś, Dariusz Dziekanowski. A na ławce trenerskiej 34-letni wówczas Jerzy Engel” – czytamy na portalu przegladsportowy.pl.

W pierwszym spotkaniu w Warszawie na trybunach zasiadło ponad 20 tysięcy spragnionych wielkiej europejskiej piłki fanów Legii. Miał to być rewanż za przegraną konfrontację z roku 1985 (przy Łazienkowskiej było 0:1). Pierwsi gola strzelili Włosi, za sprawą Alessandro Altobelliego, który w 17. minucie pokonał Jacka Kazimierskiego. Legioniści grali jednak odważnie, za co zostali nagrodzeni tuż przed przerwą, kiedy wyrównującą bramkę zdobył Witold Sikorski. Kwadrans drugiej odsłony był najlepszym okresem gry Wojskowych w tym meczu. W 58. minucie Dariusz Dziekanowski wyprowadził Legię na prowadzenie, a trzy minuty później Jan Karaś podwyższył na 3:1. Wydawało się, że legioniści są w stanie utrzymać ten rezultat do końca, albo nawet go podwyższyć, co stanowiłoby doskonałą zaliczkę przed rewanżem w Mediolanie. Niestety, Roccardo Ferri strzelił w 77. minucie kontaktowego gola na 3:2, który w kontekście rewanżu okazał się kluczowy. „Liczyliśmy na wielkie emocje, mieliśmy nadzieję na zwycięstwo Legii, wszystko się sprawdziło. Tyle, że mogło być jeszcze lepiej... Szkoda, że Legia nie potrafiła utrzymać wielce korzystnego wyniku. Ale po pierwsze – nie trafiła na tuzinkowego rywala, po drugie – w końcowych minutach zawodnikom gospodarzy wyraźnie brakowało sił” – pisali po meczu dziennikarze Przeglądu Sportowego.

22 października 1986 r., Warszawa, 2. runda rozgrywek o Puchar UEFA

Legia Warszawa – Inter Mediolan 3:2 (1:1)

Bramki: W. Sikorski (42), Dziekanowski (58), Karaś (61) – Altobelli (17), Ferri (77)

Legia: Kazimierski – Wdowczyk (85' Iwanicki), A. Sikorski, Kubicki, Gawara – Araszkiewicz, Karaś, Kaczmarek, Arceusz – Dziekanowski, W. Sikorski

Inter: Zenga – Bergomi, Baresi, Passarella, Ferri – Tardelli, Piraccini, Matteoli (73' Calcaterra), Mandrolini – Altobelli, Rummenigge (60' Garlini)

Sędziował: J.M. Perez (Hiszpania), Widzów: 22000