Historia: Kalendarium Legii (31 października): „Sagan” - waleczne serce z Łazienkowskiej

„Nie ma chyba w Polsce trenera, który nie chciałby mieć w swojej drużynie takiego piłkarza. Ogromna ambicja, zaangażowanie, silna osobowość, a przy tym doświadczenie, mentalność zwycięzcy i snajperski nos – oto piłkarz Marek Saganowski” – pisaliśmy kiedyś na stronie Legia.com o „Saganie”.

Marek Saganowski urodził się 31 października 1978 roku w Łodzi. Piłkarską karierę rozpoczynał w miejscowym Łódzkim Klubie Sportowym, z którym zadebiutował w ekstraklasie w rundzie wiosennej sezonu 1994/95. Utalentowany napastnik nie pograł jednak we włókienniczym mieście długo. W wieku 18 lat postanowił opuścić Polskę i kontynuować karierę za granicą. Zarówno jednak w holenderskim Feyenoordzie Rotterdam, jak i w niemieckim Hamburger SV, nie zrobił większej kariery. Po roku wrócił do ŁKS, z którym w sezonie 1997/98 zdobył pierwsze mistrzostwo kraju. Rozwój świetnie zapowiadającej się kariery „Sagana” zahamował dramatyczny wypadek motocyklowy, któremu uległ wiosną 1998 roku. Po okresie rehabilitacji i odejściu z ŁKS, w roku 2000 postanowił odbudować formę na zapleczu ekstraklasy – w barwach Orlenu Płock. Następnie trafił do występującej w najwyższej klasie rozgrywkowej Odry Wodzisław, w której wrócił do pełni zdrowia.

Dobre występy w Wodzisławiu Śląskim otworzył wkrótce Markowi Saganowskiemu możliwość transferu do warszawskiej Legii. W nowym zespole, który dopiero co zdobył tytuł mistrza Polski, zadebiutował 11 września 2002 roku – w spotkaniu z Okęciem Warszawa. Początkowo „Sagan” był zmiennikiem Stanko Svitlicy i Cezarego Kucharskiego, ale w miarę upływu czasu stał się bramkostrzelnym napastnikiem pierwszego wyboru. Imponował szybkością, walecznością i skutecznością – nigdy nie odpuszczał, zawsze zostawiał serce na boisku, za co był niezwykle ceniony przez kibiców. Po trzech sezonach gry w barwach Wojskowych, latem 2005 roku, napastnik został wykupiony przez portugalski klub Vitoria Guimaraes, skąd trafił do francuskiego AC Troyes.

Saganowski przy swoim pierwszym podejściu do Legii nie miał szczęścia do trofeów – w kolejnym sezonie, ale już po jego odejściu, drużyna po czterech latach oczekiwania zdobyła mistrzostwo Polski (2006). W styczniu 2007 roku został wypożyczony z Troyes do angielskiego drugoligowca FC Southampton z opcją pierwokupu (Anglicy skorzystali z tej opcji i latem tegoż roku podpisali z nim dwuletnią umowę). Najbardziej efektowny występ napastnika na Wyspach miał miejsce w marcu 2007 roku w spotkaniu z Wolverhampton, w którym to Saganowski zaliczył pierwszy na angielskich boiskach hat-trick. Od roku 2008 „Sagan” przebywał na wypożyczeniu w duńskim klubie AaB Aalborg, w barwach którego strzelił gola w meczu Ligi Mistrzów z hiszpańskim Villarrealem. Zimą 2009 roku zawodnik wrócił do Southampton FC, a w grudniu rozwiązał kontrakt. Na początku 2010 roku podpisał umowę z Atromitosem Ateny. Po półtora roku wydał oświadczenie w którym poinformował, że odchodzi z greckiego klubu z powodów rodzinnych.

W czerwcu 2011 roku podpisał z kolei kontrakt z klubem, w którym zaczynał piłkarską karierę – ŁKS. Po roku gry i spadku łodzian do I ligi, w czerwcu 2012 roku dość niespodziewanie parafował roczną umowę z Legią. W oficjalnym meczu w barwach stołecznego klubu ponownie zadebiutował w meczu II rundy eliminacji Ligi Europy z Metalurgsem Lipawa, notując w tym meczu hat-tricka. W barwach Wojskowych przeżywał swoją drugą młodość, w pewnym okresie tworząc z Miroslavem Radoviciem czy Danijelem Ljuboją znakomitą formację ofensywną. 19 sierpnia 2012 roku w meczu przeciwko kieleckiej Koronie rozegrał swój setny mecz, biorąc pod uwagę wszystkie rozgrywki w barwach Legii. Dobra gra zaowocowała przedłużeniem kontrakt na kolejne dwa lata. 24 sierpnia 2014 roku legionista strzelił w meczu przeciwko... Koronie Kielce (2:0), swojego 100. gola w ekstraklasie, a rok później (2015) przedłużył kontrakt ze stołecznym klubem o kolejny rok.

Podczas drugiego podejścia do gry w Legii, zdobył z drużyną trzy tytuły mistrza Polski (2012/2013, 2013/2014, 2015/2016) i trzy krajowe puchary (2012/2013 – także najlepszy strzelec z sześcioma golami, 2014/2015, 2015/2016). Sukcesy przeplatał z boiskowymi dramatami. Ciężkie kontuzje – jak kłopoty z sercem czy brutalny faul Jakuba Tosika w meczu z Jagiellonią – zahamowały jego karierę na dłuższy okres podczas drugiego pobytu przy Łazienkowskiej, ale z każdym urazem sobie radził i wracał na boisko silniejszy. Zawsze się podnosił, wracał do zdrowia i wysokiej formy. Po sezonie 2015/2016 przerwał jednak karierę zawodniczą deklarując jej zakończenie. Ostatni mecz w barwach Legii rozegrał 15 maja 2016 roku – z Pogonią Szczecin przy Łazienkowskiej. Ogółem w warszawskim klubie rozegrał 211 meczów, w których strzelił 87 goli.

W reprezentacji Polski zadebiutował w wieku 17 lat – w towarzyskim meczu z reprezentacją Białorusi. Do momentu wypadku motocyklowego w 1998 roku legionista rozegrał siedem spotkań w biało-czerwonych barwach. Do kadry powrócił w roku 2003 w spotkaniu z Łotwą. Wiosną 2008 roku został powołany przez selekcjonera Leo Beenhakkera na turniej mistrzostw Europy. Łącznie zaliczył w kadrze 35 występów, w których zdobył pięć bramek. Zawsze jest miło wspominany przez fanów Legii i podawany za przykład zaangażowania oraz woli zwycięstwa w każdym meczu.

Po prowadzeniu drużyn młodzieżowych Akademii Piłkarskiej Legii, dziś Marek Saganowski zasiada na ławce trenerskiej pierwszego zespołu. Jest asytstentem Czesława Michniewicza w sztabie szkoleniowym Wojskowych.

31 października 1981 roku ostatni mecz w barwach Legii – z Jagiellonią II Białystok – rozegrał obrońca Stanisław Sobczyński, który w barwach Wojskowych występował przez cztery lata (1977-1981). W tym czasie wystąpił w 101 meczach i zdobył jedną bramkę.

Stanisław Sobczyński urodził się 2 kwietnia 1951 roku w Wadowicach. Obrońca jest wychowankiem miejscowej Skawy Wadowice, której barwy reprezentował w latach 1965-1970, po czym został zawodnikiem ROW Rybnik, gdzie występował przez następne siedem sezonów (jako zawodnik tego klubu w 1974 roku sześciokrotnie zagrał w pierwszej reprezentacji Polski). Latem 1977 roku podpisał kontrakt z Legią, w której zadebiutował 3 sierpnia w spotkaniu przeciwko Stali Mielec. Przez pięć sezonów rozegrał z „eLką” na piersi 101 spotkań i zdobył jedną bramkę (z Zagłębiem w Sosnowcu 11 listopada 1977 roku). Zdobył z drużyną Legii jeden Pucharu Polski (1981). 31 października 1981 roku –przeciwko rezerwom Jagiellonii Białystok – zanotował swój ostatni występ w barwach stołecznego klubu. W roku 1982 wyjechał do Finlandii, gdzie reprezentował barwy KTP Kotka. Po trzech latach na krótko wrócił do ROW-u Rybnik, a następnie poleciał do USA, gdzie występował w polonijnych klubach: Orły Chicago, Wisła Chicago oraz White Eagles Network Detroit. W roku 2010 wrócił do rodzinnego miasta i został trenerem Skawy Wadowice, gdzie pełni także funkcję Wiceprezesa klubu.

W reprezentacji Polski rozegrał sześć meczów, będąc dwukrotnie w szerokiej kadrze przed mistrzostwami świata (1974, 1978). Reprezentant kraju w młodzieżówce z czasów, kiedy jej selekcjonerem był Andrzej Strejlau (po objęciu Legii to on sprowadził Sobczyńskiego na Łazienkowską). Był solidnym, ambitnym i pewnym obrońcą. Przez cały okres pobytu w Legii, był jej podstawowym piłkarzem.

***

Z kolei 31 października 1974 roku bramkarz Legii Piotr Mowlik zadebiutował w reprezentacji Polski w spotkaniu z Kanadą (2:0). W kadrze zanotował łącznie 21 występów.