PKO Bank Polski Ekstraklasa: Legia Warszawa - Stal Mielec. Liczby i ciekawostki

1:2 i 0:1

Jesienią 1976 roku Stal Mielec - jako mistrz Polski - rozegrała w ramach Pucharu Europy Mistrzów Krajowych dwumecz z Realem Madryt i odpadła po wyrównanych bojach z dalszych rozgrywek. Najpierw uległa Królewskim 1:2 w Mielcu (TU można zobaczyć wideo), a po dwóch tygodniach 0:1 w... Walencji. Jedną z bramek dla Hiszpanów w pierwszym spotkaniu strzelił Vincente Del Bosque. Spotkanie w Mielcu, na stadionie, który mógł pomieścić 30 tys. widzów, oglądało na żywo ok. 40 tys. kibiców. W zespole Stali wystąpili m.in. Grzegorz Lato, Henryk Kasperczak czy Zygmunt Kukla (grać nie mógł m.in. kontuzjowany Andrzej Szarmach), zaś drużynę prowadził były piłkarz i szkoleniowiec Legii, Edmund Zientara.

1:0

Takim wynikiem zakończył się mecz sparingowy Stali Mielec rozegrany w 1994 roku. Jej rywalem była wówczas... reprezentacja Kuwejtu prowadzona przez Walerego Łobanowskiego. Mielczanie wygrali to spotkanie 1:0, a jedyną bramkę w ramach tej rywalizacji zdobył Daniel Konopelski.

2

Stal Mielec ma na swoim konice dwa tytuły mistrza Polski i są to wszystkie trofea, jakie na najwyższym szczeblu rozgrywek w Polsce zdobyli mielczanie. Pierwszy tytuł przypadł im w udziale w sezonie 1972/73. Piłkarze Stali mieli niesamowitą serię, wygrywali mecze u siebie, ale decydujące były te na wyjazdach, m.in. z Pogonią (3:1), Wisłą (3:0) czy Legią (3:0). Królem strzelców został wóczas Grzegorz Lato, wówczas już reprezentant Polski, który strzelił 13 goli. - Nikt na nas, ludzi z małego miasteczka, nie liczył. Liczyły się Górnik, Legia, Ruch, Polonia Bytom, bardzo mocna była Gwardia, a my byliśmy dopiero trzeci sezon w pierwszej lidze. Nikt nie liczył na mistrzostwo Polski, chociaż Heniu Kasperczak, Jan Domarski czy ja graliśmy już w reprezentacji i mieliśmy dobry skład - mówił kilka lat temu Grzegorz Lato. Kolejnym tytułem klub mógł się pochwalić w sezonie 1975/76. Drużynę prowadzili wówczas Edmund Zientara i Henryk Czylok. Do ostatniej kolejki aż cztery drużyny miały szansę na zdobycie tytułu, ale to Stal przypieczętowała mistrzostwo wygrywając z ROW Rybnik 5:2. Największą sensacją była jednak wygrana z Legią Warszawa w Mielcu... 6:0.

4

Tomas Pekhart zdobył cztery bramki w jednym spotkaniu z Zagłębiem Lubin (4:0 dla Legii), w sezonie 2020/21. Czech nie jest jednak jedynym legionistom, który czterokrotnie umieszczał piłkę w siatce podczas pojedynczego meczu. Podobnej sztuki dokonał 30 października 1971 roku Kazimierz Deyna. Legendarny pomocnik strzelił cztery gole podczas ligowej rywalizacji ze Stalą Mielec, a Legia wygrała ostatecznie tę rywalizację 5:2

5

W kadrze mieleckiej Stali jest obecnie jeden zawodnik, który był związany z Legią Warszawa - bramkarz Konrad Jałocha, który zaliczył w barwach Legii pięć występów (w Legii II i Stali - po cztery). W przeszłości barwy obydwu klubów reprezentowali m.in. tacy piłkarze jak: Henryk Kasperczak (na zdjęciu w środku), Kazimierz Buda, Dariusz Kubicki, Piotr Czachowski, Adam Fedoruk, Radosław Majecki czy Igor Strzałek.

5:0 i 5:1

Prawie trzy dekady temu dwa mecze z rzędu pomiędzy obydwiema drużynami zakończyły się wysoką wygraną Legii. 5 czerwca 1996 roku w Mielcu Wojskowi rozgromili rywali 5:0, a gole strzelali: Cezary Kucharski (trzy), Tomasz Wieszczycki i Damian Pancerz (sam.). Pół roku wcześniej - 8 listopada 1995 - pokonali przy Łazienkowskiej mielczan 5:1 (po dwóch golach Leszka Pisza i po jednym Marcina Jałochy, Ryszarda Stańka oraz Jacka Kacprzaka). Były to zarazem najwyższe zwycięstwa Legii ze Stalą w całej historii. Najdotkliwszą porażką była z kolei ta z 10 sierpnia 1975 roku. Wojskowi ulegli rywalom w meczu wyjazdowym 0:6 (gole dla rywali strzelali: Grzegorz Lato i Jan Domarski - po dwa, a także Włodzimierz Gąsior i Witold Karaś - po jednej). W spotkaniu tym trener Legii Andrzej Strejlau w 61. minucie zdjął z boiska kapitana Kazimierza Deynę (przy stanie 0:4), co nie zdarzało się zbyt często.

6

Sześć z 61 oficjalnych spotkań Legii ze Stalą odbyło się w miesiącu maju. Ich bilans nie jest korzystny dla piłkarzy Wojskowych. Legioniści wygrali dwa razy, raz zremisowali, zaś trzykrotnie musieli uznać wyższość rywali (bilans goli 6:7 na korzyść rywali). W Warszawie odbyły się trzy takie mecze - Legia odniosła w nich dwa zwycięstwa i poniosła jedną porażkę (bramki 3:1).

7

Najlepszym strzelcem Legii w potyczkach ze Stalą jest Kazimierz Deyna, który trafiał do bramki rywali siedmiokrotnie. Pięć goli ma na swoim koncie Leszek Pisz, cztery Radosław Michalski, po trzy zaś: Cezary Kucharski, Tadeusz Nowak, Marek Kusto, Jan Karaś i Andrzej Buncol. Z obecnej kadry Wojskowych do siatki naszego sobotniego przeciwnika trafiali: Tomas Pekhart (dwukrotnie), Rafał Augustyniak, Bartosz Kapustka, Ryoya Morishita i Paweł Wszołek - po jednym razie. Na zdjęciu ekslegionista Bartosz Slisz (z prawej Kacper Skibicki) chwilę po strzeleniu gola Stali przy Łazienkowskiej.

19

Najdłuższą serią Legii w meczach ze Stalą, była ta z przynajmniej jednym straconym golem i trwała przez 19 spotkań (1971 - 1980). W 15 meczach z rzędu legioniści nie potrafili pokonać rywali na wyjeździe (1961 - 1983), w 12 zaś nie ponieśli ze Stalą porażki w ogóle (1985 - 1991) i na wyjeździe (1985 - 2021), 10 zaś to seria z przynajmniej jednym strzelonym golem (1982 - 1989) i bez zwycięstwa (1972 - 1976).

27

W 30-osobowej kadrze drużyny Stali jest 10 obcokrajowców (33,3% ogółu). W 31-osobowej Legii występuje ich 13 (41,9% kadry). Średnia wieku naszych rywali to 27 lat, stołecznej drużyny zaś 25,4. Najmłodszym graczem w ekipie trenera Ivana Djurdjevicia jest 17-letni bramkarz Kevin Szurlej (rocznik 2007), najstarszym zaś 36-letni lewy pomocnik, kapitan zespolu, Krystian Getinger (rocznik 1988). Najmłodszym piłkarzem w kadrze stołecznej drużyny jest Aleksander Wyganowski. Defensywny pomocnik z rocznika '09 ma 15 lat. Najstarszym zawodnikiem jest natomiast 37-letni Artur Jędrzejczyk (rocznik 1987). W ekipie z Mielca jest dwóch reprezentantów swoich krajów - maltański defensywny pomocnik Matthew Guillaumier i łotewski prawy obrońca Alvis Jaunzems (w Legii jest ich czterech).

48

Od 1 kwietnia tego roku szkoleniowcem Stali Mielec jest 48-letni Ivan Djurdjević (wcześniej pracował m.in. w FK Lipawa, Śląsku Wrocław, Chrobrym Głogów i Lechu Poznań). Trener prowadził do tej pory zespół z Mielca w siedmiu spotkaniach - raz jego drużyna zwyciężała, cztery razy dzielila się punktami, a dwa razy musiała uznać wyższość rywala (1 pkt/mecz). Sternikiem Legii Warszawa jest natomiast 35-letni Goncalo Feio, który prowadził dotychczas stołeczny zespół w 61 meczach - 35 z nich wygrał, 11 zremisował i 15 przegrał (1,9 pkt/mecz).

61

Tyle oficjalnych spotkań rozegrały między sobą w całej historii jedenastki Legii i Stali. 24 z nich zakończyło się zwycięstwem Wojskowych, w 17 padł remis, zaś 20 na swoją korzyść rozstrzygnęli mielczanie. Bilans bramkowy 82:73 na korzyść Legii. W stolicy odbyło się 30 meczów - w 16 lepsi byli Wojskowi, padło sześć remisów, zaś osiem razy wygrywali rywale z Mielca (bilans bramek 48:31 na korzyść warszawian).

401 do 375

Najwięcej występów z „eLką” na piersi, z obecnej kadry Legii Warszawa zanotował Artur Jędrzejczyk. Doświadczony defensor rozegrał do tej pory 401 spotkań (10 goli i 14 asyst) w barwach pierwszego zespołu Wojskowych. Po stronie Stali Mielec znajduje się zawodnik, którego również śmiało można określić klubową legendą. Jest to Krystian Getinger, który barwy mieleckiej drużyny reprezentował 375 razy (29 goli i 44 asysty), a zawodnikiem najbliższego rywala Legii jest nieprzerwanie od 2013 roku.

1939

Stal Mielec powstała w roku 1939 z połączenia dwóch innych mieleckich klubów: TG Sokół i AZS, wspartych pracownikami Wytwórni Płatowców Nr 2 PZL. Pierwszy oficjalny mecz jej piłkarze rozegrali z drużyną Towarzystwa Gimnastycznego Sokół Mielec. W czasie okupacji nie wolno było organizować rozgrywek sportowych, odbywały się jednak mecze w konspiracji na błoniach za lasem komunalnym. Klub reaktywowano w roku 1945 pod nazwą RKS PZL Zryw. W swoim pierwszym meczu pokonał on drużynę radzieckiej jednostki wojskowej (4:3). Mecz rozegrano na boisku klubu żydowskiego Makkabi (na zdjęciu), który do 1949 był główna areną zmagań mieleckiej drużyny. Został wybudowany w latach 20. XX wieku. Posiadał boisko, bieżnię orazi kort tenisowy, ogrodzony był zaś wysokim drewnianym płotem. Boisko służyło zarówno piłkarzom Stali jak i Gryfa Mielec. Po wybudowaniu obiektu przy ul. Wyspiańskiego, przestał pełnić funkcje sportowe i został zmieniony na plac składowy. Po wojnie przez wiele lat - jako Zryw Mielec - piłkarze grali w niższych klasach rozgrywkowych z różnym skutkiem. Mielczanie starali się awansować do II ligi, jednak dopiero w 1955 roku w meczu barażowym z Bzdurzem Chodaków osiągnięto ten cel, po hat-tricku Helmuta Tobolika.

1961

Obie drużyny spotkały się po raz pierwszy 15 kwietnia 1961 roku. W meczu rozgrywanym na Stadionie Wojska Polskiego w Warszawie lepsza okazała się Legia, która pokonała mielecką Stal 2:1. Bramki dla Wojskowych zdobyli wówczas Lucjan Brychczy (na poniższym zdjęciu) i Tadeusz Błażejewski. Honorowego gola dla gości strzelił Helmut Tobolik.

1993/94

Nieudany przebieg rundy jesiennej sezonu 1993/94 spowodował zmianę na stanowiskach trenerskich. W miejsce Karasia i Rześnego, którzy zastąpili Latę i Białka w sezonie 1992/93, zakontraktowano debiutującego w Polsce w roli trenera Franciszka Smudę oraz menadżera Edwarda Sochę. „Po bardzo dobrej grze Stal wydostała się ze strefy spadkowej i zajęła 11. miejsce. Na początku rozgrywek nowego sezonu Stal została zaproszona do Norymbergi, gdzie rozegrała sparingowy mecz z reprezentacją Kuwejtu i wygrała 1:0 (bramkę zdobył D. Konopelski). Pierwszy i ostatni mecz z reprezentacją państwową FKS Stal rozegrała w składzie: Sławomir Bielecki, K. Łętocha, R. Federkiewicz, W. Bartkowski (M. Kupidura), Barnak, J. Kaczówka, P. Kloc (D. Konopelski), R. Ruta (S. Piechota), T. Kukowski, R. Domarski (T. Tułacz), B. Cygan. 11 kwietnia 1995 roku trener Smuda zrezygnował z prowadzenia zespołu, ale ostatecznie Stali (pod kierunkiem trenera J. Złomańczuka) udało się uratować przed spadkiem i zająć 11. miejsce. Sukcesem było zdobycie przez B. Cygana tytułu króla strzelców z 16 bramkami. Kryzys drużyny pogłębił się w sezonie 1995/1996. Mimo pewnych wzmocnień trenerom J. Złomańczukowi i Leszkowi Brzezińskiemu nie udało się stworzyć rozumiejącego się kolektywu, zespół zajął 17. miejsce i opuścił ekstraklasę” - czytamy na stronie dumapomorza.pl.