Historia: Kalendarium Legii (24 stycznia): Jak się Legia rozpędzała

Kolarska Legia powstała bowiem w wyniku rozłamu w Warszawskim Towarzystwie Cyklistów (którego początki sięgały końca XIX wieku). Secesjonistów nazywano wówczas „zbuntowanymi jeźdźcami”. Tak tę historię opisuje serwis naszosie.pl: „Czołowy zawodnik okresu międzywojennego, medalista olimpijski Józef Lange nie mógł znaleźć wspólnego języka z działaczami najstarszego polskiego klubu – Warszawskiego Towarzystwa Cyklistów i odszedł ze stowarzyszenia zakładając własne, włączone następnie w struktury Legii – przypomniał pierwsze lata sekcji prezes KK Legia 1928 Marcin Wasiołek. Wraz z Langem do Legii przeszedł jego kolega, także olimpijczyk, Eugeniusz Michalak. Wokół nich zgromadziła się grupa kolarzy, przyciągniętych sławą i popularnością utytułowanych zawodników. Sport kolarski szybko zyskiwał popularność, rozwijała się sekcja, w 1930 roku powstał nawet – zbudowany w rekordowym tempie, w pół roku – 333-metrowy tor wokół boiska piłkarskiego na Łazienkowskiej. Niestety nie była to udana konstrukcja, a fala krytyki spowodowała, że już sześć lat później został on rozebrany. Betonowe elementy konstrukcji można było obejrzeć jeszcze w latach 90., bowiem wbudowane zostały w jedną z trybun stadionu”.

Okres największych sukcesów kolarzy Legii rozpoczął się w okresie powojennym, w latach 50. Odradzająca się powoli sekcja opierała się na doświadczonych przedwojennych kolarzach – Józefie Karpiaku i Wacławie Wójciku, wokół których zgromadziła się utalentowana grupa młodzieży. W tym okresie w sekcji trenowało 120 zawodników, którzy dominowali na krajowym podwórku – w roku 1954 trzy zespoły Legii zajęły trzy czołowe pozycje w niezwykle popularnym i mocno obsadzonym wyścigu Dookoła Mazowsza. 

„Liczba trenujących kolarzy powodowała, że przed sezonem 1954 do klubu dostarczono... 400 rowerów. Jak wspominał później były kolarz i wieloletni kierownik sekcji Roman Siemiński, poświęcił on całą noc na przenoszenie ich do magazynu. To właśnie w tym okresie zawodnikiem Legii był Stanisław Królak, który po wygraniu Wyścigu Pokoju stał się postacią wręcz legendarną, idolem i wzorem dla tysięcy młodych chłopców marzących o sportowej karierze. Nie był on jednak jedynym opromienionym sukcesami legionistą. Medale mistrzostw Polski zdobywali również Andrzej Trochanowski, Marian Więckowski – trzykrotny triumfator Wyścigu Dookoła Polski, Wiesław Podobas i cała plejada ich kolegów” – podaje witryna naszosie.pl.

Kolejny okres to lata triumfów Stanisława Szozdy, Janusza Kowalskiego, Czesława Langa i Zbigniewa Szczepkowskiego. Dorobek sportowy kolarzy ścigających się w barwach Legii jest imponujący – ponad 300 medali mistrzostw Polski, osiem zwycięstw w wyścigu Dookoła Polski, trzy medale igrzysk olimpijskich, siedem w mistrzostwach świata, setki wygranych wyścigów w kraju i za granicą. 

„Klub Kolarski Legia 1928 chce nawiązać do tych wspaniałych tradycji, choć w odróżnieniu od sekcji centralnego klubu wojskowego pozbawiony jest na razie wsparcia ze strony potężnej instytucji. Marcin Wasiołek (prezes klubu – przyp. Legia.com) nie traci jednak nadziei, że jego zawodnicy powrócą do czołówki, między innymi dzięki wsparciu Totalizatora Sportowego, który od lat pomaga klubowi w drodze do odbudowania pozycji na krajowej arenie” – opisuje ostatni okres działalności kolarskiej Legii serwis naszosie.pl.

W tym kontekście wypada odnotować, że na początku lat 90. za sprawą Czesława Langa w klubie pojawili się sponsorzy z Włoch. Powstała pół-zawodowa grupa PEKAES-Lang Rover-Legia, której asem był Dariusz Baranowski. W późniejszym okresie prezesem sekcji został także znany, warszawski restaurator i wielki sympatyk kolarstwa Mieczysław Jachacy, a sekcja przyjęła nową nazwę: Legia-Bazyliszek, później wraz z dojściem trzeciego sponsora rozszerzoną jeszcze o człon Lux-Med.