Historia: Kalendarium Legii (29 maja) - Utalentowany napastnik drugiego wyboru

Witold Sikorski to kolejny przedstawiciel pokolenia niezwykle utalentowanych graczy Legii... bez tytułu Mistrza Polski. Przez okres prawie całej kariery napastnik ów nie był jednak zawodnikiem pierwszego wyboru (w Legii przegrywał m.in. rywalizację z Dariuszem Dziekanowskim czy Tomaszem Arceuszem). Na dobrą sprawę miejsce w podstawowym składzie Wojskowych wywalczył sobie dopiero wiosną 1986 roku, czyli nieco ponad rok przed końcem gry przy Łazienkowskiej. Mecz z Górnikiem Zabrze – rozegrany 26 sierpnia 1987 roku – okazał się dla niego pechowym (i ostatnim), gdyż w 20. minucie spotkania musiał opuścić boisko z powodu kontuzji, która realnie wpłynęła na dalszą jego karierę. Po okresie rehabilitacji wyjechał do Szwecji, gdzie przez trzy lata grał w drużynie IFK Ostersund. W późniejszym okresie występował jeszcze w Bugu Wyszków i Waidhofen, a także amatorskich klubach austriackich, by w roku 2003 ostatecznie zakończyć karierę.

Witold Sikorski urodził się 10 lutego 1958 roku w Piasecznie. Karierę rozpoczął w klubie z rodzinnego miasta – Elektroniku. W 1979 zdecydował się podpisać kontrakt z warszawską Legią, gdzie grał przez osiem sezonów. Z klubem z Łazienkowskiej dwukrotnie zdobył Puchar Polski (1980, 1981), a w sezonie 1981/82 pod wodzą trenera Kazimierza Górskiego awansował z drużyną do ćwierćfinału rozgrywek o Puchar Zdobywców Pucharów. Sikorski brał udział w pamiętnym, warszawskim meczu w Pucharze UEFA z Interem Mediolan (jesienią 1986 roku), w którym strzelił kontaktowego gola, który poniósł drużynę do ostatecznego zwycięstwa nad wielką firmą z Włoch 3:2. W reprezentacji Polski rozegrał dwa mecze.

Z kolei 29 maja 1927 roku Wojskowi rozegrali pierwszy w historii mecz ligowy, w którym drużynę prowadził etatowy szkoleniowiec - Karl Fischer. Legia wygrała z Pogonią Lwów (4:3), którą wcześniej prowadził ten austriacki trener.

***

Natomiast 29 maja 2016 roku w Bytomiu w wieku 82 lat zmarł były napastnik Legii i reprezentacji Polski Henryk Kempny. Przy Łazienkowskiej Henryk Kempny występował przez dwa i pół roku. Z Legią zdobył dwa tytuły Mistrza Polski (1955, 1956) i tyleż samo krajowych pucharów (1955, 1956).

Zadebiutował w spotkaniu z Granatem Skarżysko Kamienna 16 marca 1955 roku, ostatni mecz z „eLką” na piersi rozegrał zaś 1 grudnia 1957 roku z Zagłębiem Sosnowiec. Był niezwykle skutecznym napastnikiem – w 77 spotkaniach w barwach Legii strzelił 58 goli. Jako legionista w roku 1956 zdobył tytuł króla strzelców (21 goli).

W reprezentacji Polski rozegrał 16 spotkań i zdobył sześć bramek. W koszulce z białym orłem zadebiutował także równo 65 lat temu... 29 maja 1955 roku w spotkaniu z Rumunią. Świetnie wyszkolony technicznie, zdecydowany w grze i niezwykle dynamiczny zawodnik. Jedna z wielkich postaci Wielkiej Legii.