Historia Superpucharu: Do... siedmiu razy sztuka?

Superpuchar Polski rozgrywany jest z przerwami od 1980 roku. Legia Warszawa miała szansę być pierwszym triumfatorem tych rozgrywek, ale do meczu z ówczesnym mistrzem Polski Szombierkami Bytom nie doszło z dość niejasnych przyczyn. Za pierwszy powód podaje się napiętą sytuację polityczną w kraju. Panował wówczas stan wojenny, a taka impreza była idealną okazją do manifestacji poglądów politycznych. Drugim domniemanym powodem była mała medialność rywali Legii, którzy mistrzowski tytuł zdobyli niespodziewanie. W myślach ówczesnych włodarzy PZPN w pierwszym spotkaniu o nowe trofeum powinny zagrać najpopularniejsze polskie kluby, a niekoniecznie niewielka drużyna z jednej z bytomskich dzielnic.

 

Swoją drugą, choć w rzeczywistości pierwszą szansę na zdobycie Superpucharu legioniści wykorzystali w 1989 roku, zwyciężając Ruch Chorzów 3:0 po bramkach Dariusza Wdowczyka, Romana Koseckiego oraz samobójczym trafieniu jednego z zawodników rywali. To najwyższe zwycięstwo w historii SP. Rok później w ramach tych samych rozgrywek Wojskowi przegrali natomiast 1:3 w prestiżowym spotkaniu z Lechem Poznań.

Na kolejny triumf legioniści czekali aż pięć lat - do roku 1994, kiedy to na stadionie w Płocku w obecności zaledwie pięciu tysięcy widzów wygrali aż 6:4 z ŁKS-em, w najbardziej niecodziennym spotkaniu rozgrywanym o to trofeum. Drużyna prowadzona przez Pawła Janas wygrywała już 2:0, ale łodzianie z nawiązką odrobili straty i w 69. minucie wyszli na prowadzenie. Wtedy to Wojskowi pokazali mistrzowską klasę i w 11 minut strzelili cztery gole. Po tym zwycięstwie Legia – jako jedyny klub w historii – zdobył potrójną koronę. Bramki w tamtym meczu zdobyli Jerzy Podbrożny (trzy – jedyny hat-trick w historii SP), Radosław Michalski (dwie) oraz Marcin Mięciel.

 

Trzy lata później Legia zdobyła kolejny Superpuchar po meczu z Widzewem Łódź, rewanżując się w niewielkim stopniu za przegrane spotkanie z czerwca 1997, które zadecydowało o utracie tytułu przez Wojskowych. Starcie to zapamiętać można z udanego występu Kennetha Zeigbo, który strzelił gola w debiucie. Legioniści na oczach własnych kibiców wygrali 2:1, a zdobywcą drugiej bramki był Tomasz Sokołowski.

Na kolejną okazję występu w tych rozgrywkach nasza drużyna czekała aż dziewięć lat, jednak z przyczyn niezależnych od niej. W 2002 roku odwołano mecz o SP pomiędzy stołeczną drużyną, a Wisłą Kraków, ponieważ PZPN... nie znalazł odpowiedniego terminu rozgrywania spotkania. Pierwotnie mecz miał się odbyć w Suwałkach, więc może to i lepiej, że do niego nie doszło. Co ciekawe, w 2012 roku również odwołano mecz o SP pomiędzy tymi samymi drużynami. Tym razem na przeszkodzie stanęła policja, która nie wyraziła zgody na rozegranie spotkania na... nowo otwartym Stadionie Narodowym. Nieudany występ w Superpucharze w roku 2006, kiedy to Wojskowi przegrali na własnym stadionie 1:2 z Wisłą Płock odbili sobie dwa lata później, wygrywając w takim samym stosunku z Wisłą Kraków. Mecz rozgrywany w Ostrowcu Świętokrzyskim był emocjonujący, a zwycięskiego gola w 88. minucie spotkania strzelił warszawiak Piotr Rocki (było to jego pierwsze trafienie w barwach Legii).

 

Ostatnia dekada nie stała pod znakiem zbyt udanych występów Legii w tych rozgrywkach. W latach 2012-2018 Wojskowi sześciokrotnie grali o Superpuchar, ale ani razu nie udało im się zdobyć tego trofeum. Co boleśniejsze, aż pięć z tych spotkań zostało rozegranych na stadionie przy Łazienkowskiej. Czego zabrakło legionistom? Czasami szczęścia, tak jak w meczach ze Śląskiem Wrocław czy Arką Gdynia, które legioniści przegrali po rzutach karnych. W 2014 roku w meczu z Zawiszą Bydgoszcz ówczesny szkoleniowiec Legii Henning Berg wystawił zespół złożony z zawodników rezerwowych i młodzieżowców. Ostatnie spotkania o trofeum, to z kolei wstydliwe porażki w meczach z Lechem i Arką Gdynia.

Mimo, że Superpuchar nie cieszy się zbytnim poważaniem u kibiców, a i przez wiele lat władze PZPN-u do spółki z Ekstraklasą miały spore problemy ze zbudowaniem odpowiedniej marki dla tych rozgrywek, to warto wygrywać te spotkania. To truizm, ale zwycięstwa w poprzednich edycjach SP dały kibicom szansę, by cieszyć się z jedynej w historii klubu potrójnej korony. Do dziś pamięta się o fenomenalnym meczu z ŁKS-em, czy golu nieżyjacego już niestety warszawiaka Piotra Rockiego w ostatnich minutach spotkania z Wisłą Kraków. Byłoby to także kolejne trofeum w historycznych gablotach naszego muzeum.

 

Piątkowy mecz z Cracovią jest więc idealną okazją, by przełamać złą passę w Superpucharze i po 12 latach oczekiwania odzyskać trofeum. Takie wygrane budują także mentalność zwycięzców w zespole.

Legia w walce o Superpuchar Polski:

 

22 lipca 1980 r., Warszawa: Szombierki Bytom - Legia Warszawa - odwołany

8 lipca 1989 r., Zamość: Ruch Chorzów - Legia Warszawa 0:3

9 września 1990 r., Bydgoszcz: Lech Poznań - Legia Warszawa 3:1

24 lipca 1994 r., Płock: Legia Warszawa - ŁKS Łódź 6:4

2 września 1995 r., Rzeszów: Legia Warszawa - GKS Katowice 0:1

3 sierpnia 1997 r., Warszawa: Widzew Łódź - Legia Warszawa 1:2

8 września 2002 r., Suwałki: Legia Warszawa - Wisła Kraków - odwołany

22 lipca 2006 r., Warszawa: Legia Warszawa - Wisła Płock 1:2

20 lipca 2008 r., Ostrowiec Świętokrzyski: Wisła Kraków - Legia Warszawa 1:2

11 lutego 2011 r., Warszawa: Wisła Kraków - Legia Warszawa - odwołany

12 sierpnia 2012 r., Warszawa: Śląsk Wrocław - Legia Warszawa 1:1 (k. 4:2)

9 lipca 2014 r., Warszawa: Legia Warszawa – Zawisza Bydgoszczy 2:3

10 lipca 2015 r., Poznań: Lech Poznań – Legia Warszawa 3:1

7 lipca 2016 r., Warszawa: Legia Warszawa – Lech Poznań 1:4

7 lipca 2017 r., Warszawa: Legia Warszawa – Arka Gdynia 1:1 (k. 3:4)

14 lipca 2018 r., Warszawa: Legia Warszawa – Arka Gdynia 2:3